| Terug naar Genre | Biografie | Interview |
 |
|
 |
Rating: Good |
Mijn jongere broer was helemaal gek van elektronische muziek. Hij bracht me in contact met New Wave, waaronder dit album. Door het continu draaien van deze plaat op zijn kamer ben ik dit meer en meer gaan waarderen.
Het Liverpoolse kwintet A Flock of Seagulls kreeg voor het eerst aandacht in de dansclubs met “Telecommunication”, dat op deze debuutrelease staat. De band kreeg veel aandacht op MTV en werd al snel bekend om hun buitensporige mode en het waterval-achtige kapsel van leadzanger Mike Score.
Hun titelloze debuut is echter een plezierige stoeipartij die zich onderscheidde van andere synth-heavy acts uit die tijd door de unieke gitaarstijl van Paul Reynolds. Het kinetische “I Ran (So Far Away)” werd een videostandaard en een Top Tien radiohit. “A Space Age Love Song,” met zijn synthesizer washes en echo-geladen gitaar, wist ook te scoren op de radio. De rest van het album bestaat uit hyperactieve melodieën, synthesizer noodlings, en elektronisch drummen. De teksten zijn vergeetachtig. Sterker nog, ze gaan zelden in op de titels van de nummers, maar het is allemaal erg leuk en een heerlijke verzameling new wave snoepjes.
= Full Album Play List =
