| Terug naar Genre |
 |
|
 |
Rating: Good |
Met Another Side of Bob Dylan begon Dylan verder te gaan dan folk, en met Bringing It All Back Home verlegde hij de grenzen en produceerde een album van grenzeloze verbeelding en vaardigheid. En het is niet alleen dat hij elektrisch ging, hard rockend op “Subterranean Homesick Blues,” “Maggie’s Farm,” en “Outlaw Blues”; het is dat hij explodeert met verbeelding op de hele plaat. De muziek op de tweede kant – de nominale folksongs – vertrekt immers vanuit hetzelfde standpunt als de rockers, waarbij hij de traditionele folkzorgen achter zich laat en diep in het persoonlijke duikt.
En dit is niet alleen introspectie, want de surrealistische paranoia op “It’s Alright, Ma (I’m Only Bleeding)” en de grillige poëzie van “Mr. Tambourine Man” zijn individueel, maar niet persoonlijk. En dat is eigenlijk nog maar het topje van de ijsberg, want hij schrijft ongewoon mooie liefdesliedjes (“She Belongs to Me,” “Love Minus Zero/No Limit”) die naast ongewoon grappige fantasieën (“On the Road Again,” “Bob Dylan’s 115th Dream”) staan. Dit is het punt waarop Dylan elke conventionele betekenis van folk overschaduwt en de regels van rock herschrijft, waardoor het veilig wordt voor persoonlijke expressie en poëzie, waardoor woorden niet alleen evenveel betekenen als de muziek, maar waardoor de muziek een verlengstuk van de woorden wordt. Een werkelijk opmerkelijk album.
= Full Album Play List =
