![]() |
|
![]() |
Rating: Excellent |
Uitgebracht tijdens het hoogtepunt van zijn relaxte funk tijdperk, geeft Johnny ons een aantal instrumentale nummers in de stijl die we zo goed van hem kennen, met hemzelf op de gitaar daarnaast de Fender Rhodes, synths, clavinet & Hammond orgels. Dit is de eerste van twee albums die Johnny uitbrengt onder de naam “Watsonian Institute” voor het label DJM Records in 78′ & 79′. Jammer genoeg was het een hectische tijd en veranderde zijn stijl snel na het verlaten van het DJM Records label.
In 1978 besloot Johnny “Guitar” Watson‘s backup band een opnameproject te starten gelijk aan de Watsonian Institute. ‘Master Funk’ is de enige LP dat is uitgebracht onder deze naam en was een een echte Johnny “Guitar” Watson album. Naast alle arrangementen en de productie schreef hij het meeste materiaal en nam het grootse deel van de lead vocals voor zijn rekening. Daarom niet verrassend dat ‘Master Funk’ een grote Watson stempel ontving. Het grote verschil met dit album en zijn eigen hit albums is het feit dat deze uitgave een sterkere Jazz invloed heeft. Terwijl 1976’s Ain’t That a Bitch, 1977’s A Real Mother for Ya, and 1977’s Funk Beyond the Call of Duty duidelijke funk/soul albums zijn, leven bij ‘Master Funk’ funk, soul en soul-jazz onder een dak.
Instrumentale nummers zoals “Dr. John’s Delight” en “Coming Around” zijn in de soul-jazz sfeer en de jazz invloed is ook aanwezig in sommige nummers die Watson zingt. Master Funk behoorde niet zijn grootste kashits van de 1970s maar blijft voor mij een MASTER FUNK.
Voor mij zijn de beste nummers van dit album;
= Full Album Palyer =